Büyük dünya tarihi Belgesel 2. bölüm | dünyanın gelişimi ve ilk canlılar Türkçe belgeselizle

 Karanlık evrenimiz, büyük patlamadan sonra bir çok gezegen, yıldız ve gök cismi doğurdu. Güneş sistemindeki meteorlar dünyaya su ve diğer mineralleri getirdi. Dünya, her geçen gün soğudu ve bu milyarlarca yıl sürdü.

Dünya, bir meteor yağmuruna maruz kalıyor.

Milyarlarca yıl önceki meteorlar dünyaya su getirmişti. Fakat bu seferki meteorlar uzaydan mineraller getiriyor.

 Uzaydan okyanusun derinliklerine; karbon, ilkel proteinler ve amino asitler yağıyor.

Bu gök taşları çözününce mineraller açığa çıkacak. 

Bunlar su altı bacaları. Su dünya kabuğundaki çatlaklardan aşağı sızdı, sıcaklığı arttı ve bu süreçte mineral ve gaz topladı. 

Ve bu su, bir kimyasal çorba halinde yüzeye çıkıyor.

Nasıl ve ne zaman oldu bilinmez, ama bu kimyasallar bir araya gelerek ilk mikroskobik organizmaları oluşturdu. 

Bu tek hücreli bakteriler dünyadaki en erken yaşam formları. 

Milyonlarca yıl sonra.

Bunlar stromatolitler. Genellikle siyanobakteriler tarafından oluşan bakteri yığınlarıdır. 

 Güneş ışığını yemeğe çeviriyorlar. bu fotosentez adı verilen işlem güneş ışığını, karbondioksiti ve suyu glikoza çeviriyor, böylece oksijeni açığa çıkarıyorlar. Bu yaşamın ilerlemesi için oldukça önemli bir süreç.

Su altında stromatolitler okyanusu yavaş yavaş oksijen ile dolduruyor. 

stromatolitlerin salgıladığı oksijen Okyanusun üzerinde, atmosferi değiştirmeye başlıyor. Ve 2 milyar yıl boyunca oksijen seviyesi artmaya devam ediyor. 

Her geçen zaman dünyanın dönüşü yavaşlıyor, ve günler uzamaya başlıyor.

Günümüzden 1 milyar 500 milyon yıl önce.

Şimdi günler 16 saat civarı sürüyor.

Okyanusun derinliklerinde, dünyanın kabuğunda bir şeyler oluyor.

Derinlerde dünyanın çekirdeği iş başında ve güneşin yüzeyinden daha sıcak. 

O kadar sıcak ki, yüzeydeki kabuğu hareket ettirebiliyor ve adaları yeniden şekillendiriyor.

Küçük Adalar yavaş yavaş birleşiyor. Adaların birleşmesi 400 milyon yıl sürecek bir süreç.

Ve 400 milyon yılın sonunda süper kıta rodinya oluşuyor.

Bu süreçte stromatolitler görevlerine devam ediyor ve atmosferi oksijen ile dolduruyor.

Artık, Sıcaklık 30 derece, günler 18 saat sürüyor. rodinya şimdilik, dünyadan dahaçok marsa benziyor. ve henüz üzerinde yaşam yok.

Günümüzden 750 milyon yıl önce.

Gezegenin derinliklerindeki güç rodinyayı parçalıyor. ve bu büyük süper kıta ikiye ayrılıyor.

Yoğun coğrafik aktiviteler volkan kütleleri oluşturdu. Ve bu kütleler atmosfere karbondioksit pompaladı. karbondioksit asit yağmurlarını oluşturmak için suya karışacak. ve 100 milyon yıl sürecek bir asit yağmuru başlayacak.

Kayalar asit yağmurlarını emecek, ve karbondioksit kayalara haps olacak. 

100 milyon yıl sonra ise, Dünya büyüük bir kartopuna dönüşecek. 

Güney ve kuzey kutuplarından devasa buz dağları hareket etmeye başlıyor. Ekvatorda birleşecekler. 

Artık dünya yüzeyi,  kilometrelerce yükseklikte buzullarla örtülü. 

Daha önce bir alev topu olan dünya, artık büyük bir kartopu .

Yüzey tamamen donmuş, ama çekirdek güneşin yüzeyinden daha sıcak. buzul tabakasını delen volkanlar patlamaya başlıyor.

Volkanlar; milyarlarca ton karbondioksit püskürtür. ve bu sefer karbondioksiti emecek kayalar yok. bu yüzden karbondioksit gazı atmosferi dolduracak. karbondioksit güneş ışınlarını tutup dünyaya haps edecek. 

Buzun erimeye başlaması 15 milyon yıl sonra oluyor.

Buz kütlesi, dünya kabuğunu aşağı doğru bastırmıştı. buzun erimeye başlaması ile sıkışan dünya yukarı doğru genişlemeye başlayacak. Bu işlem çatlaklar ve zayıf noktalar oluşturduğu için çok daha fazla volkan patlayacak. daha çok karbondioksit yayılacak ve sıcaklık daha hızlı yükselecek, erime hızlanacak, oksijen seviyesi aşırı yükselecek.

 Güneş ışınlarının buzlar ile reaksiyonu sonucu, oksijen gazı, hidrojen peroksiti oluşturdu.

Zamanla, hidrojen peroksit kırılıyor ve çok miktarda oksijen açığa çıkarıyor . 

Fakat Bütün insanlık tarihinden daha uzun süren bu buzul çağı, suyun derinliklerindeki canlı hayatını bitirmiş olabilirmi?  

Bunu anlamak için canlı hayatını ilk bulduğumuz yere, suyun derinliklerine bakmamız gerekiyor. 

Günümüzden 540 milyon yıl önce.

Okyanusun derinliklerinde, oksijen ile dolu ortamda ilkel bakteriler daha çok gelişmiş. Her yerde bitkiler var.

Fakat bitkilerin arasında bir şey daha var. bu sümüklü böceğe benzeyen şeyin adı vivaksiya. bu bir yeni nesil çok hücreli organizma.  

Artan oksijen seviyesi organizmaların daha erken büyümesine ve kemikli iskelet oluşturmasına olanak sağlamış. 

Bunlar, solucanlar ve sürüngenler.

 Ve bunlar.  Trilobitler. böceklerin, ıstakozların ve akreplerin ataları. 

Bu korkunç canavarın adı Anomalokaris. boyu yaklaşık 1 metre. Bilinen ilk yırtıcı ve etobur.

Bunların boyu sadece 5 santim, ama bir omurgaya sahip ilk canlılar. isimleri pikaya. İnsanlık daha sonra omurgalarının bunlardan evrildiğini düşünecek.

Buzul çağından sonra okyanusa harap olmuş bir hayat aramaya girdik, ama tam tersine yep yeni hayatlarla karşılaştık. 

ve canlılar daha bilindik formlar almaya başlıyor. suyun derinliklerinde milyonlarca canlı var ve artık hayatın ilerlemesi durdurulamaz.

Bu canlılar birgün karaya çıkacak ve karada başlayacak bir yaşamın öncüsü olacaklar.